niedziela, 19 marca 2017

Euphorbia hypericifolia - Wilczomlecz dziurawcolistny


Euphorbia hypericifolia  - Wilczomlecz dziurawcolistny


                                               Euphorbia hypericifolia, w swoim naturalnym środowisku rośnie i rozprzestrzenia się w ciepłym klimacie umiarkowanym, gdzie sucha zima. Są to więc dla rośliny dogodne warunki do ekspansywnego zajmowania, co raz to nowych terenów. Na Tajwanie  i na wielu
wyspach Pacyfiku , występuje wzdłuż dróg, rzek, w miejscach odpadów i jako chwast w uprawach.
                                              Ta niewielka krzewinka, była już badana przez Lineusza ( to on nadał jej nazwę ). Na naszej szerokości geograficznej, jest ona dostępna jako roślina ogrodowa, dekoracyjna. Powszechna jest elegancka odmiana o drobnych kwiatach ozdobionych białymi podsadkami , 'Diamond Frost’®. Co interesujące, jest ona przypadkową mutacją, odkrytą w Niemczech niespełna 12 lat temu.



                                                                   Spurge.eng
  Euphorbia - Wilczomlecz - Wolfsmelk
Euphorbia hypericifolia  - Wilczomlecz dziurawcolistny
'Inneuphdia' ('Diamond Frost’® )
oraz  Hydrangea macrophylla- Hortensja ogrodowa   ( foto )



                                      Liście o kształcie podłużnym,zielone, zakończone szpiczaście, z delikatnym meszkiem  na marginesie. Kwiaty jednopłciowe, jeden żeński, otacza wiele męskich. Białe delikatne poduszeczki wzrastają na wysokość od 40 do 60 centymetrów. W krajach europy zachodniej, to bylina sadzona bezpośrednio do gruntu, którą przycina się wiosną i zaraz po przekwitnięciu, w ten sposób odmładza się roślinę i
pobudzą do pojawienia większego kwiatostanu kolejnym razem ( przycięcie 10 do 15 centymetrów nad ziemią). Roślina ta nie charakteryzuje się wysoką mrozoodpornością, więc w polskim klimacie, korzystniej jest ją przetrzymywać w wielkich donicach i na czas zimy przenosić w oświetlone dziennym światłem pomieszczenie, gdzie temperatura nie jest niższa niż 6 - 8°C  ( klatka schodowa, garaż, poddasze ). Wtedy też pozwólmy roślinie wejść w stan spoczynku, w porównaniu z okresem wegetacyjnym podlewajmy w stosunku 1:3. Pobudzenie razem z początkiem wiosny, wystawiamy na zewnątrz wiedząc, że nie będzie już przymrozków. Z końcem wiosny i przez lato , nawozimy co dwa tygodnie uniwersalnym nawozem do roślin ogrodowych ( lub w miejsce nawozu, użyjmy rozcieńczoną gnojówkę z pokrzyw lub ze skrzypu polnego).

                                    Gdy donica będzie *wypełniona ziemią bogatą w organiczne substancje odżywcze, * ustawiona w słonecznym miejscu * i zapewnimy jej latem częste, racjonalne podlewanie ( wskazana miękka woda, deszczówka ) - na pewno wilczomlecz dziurawcolistny odwdzięczy się nam pięknym, długim kwitnieniem ( od początku czerwca, nawet do pierwszych przymrozków).
                                 
                        



  Euphorbia - Wilczomlecz - Wolfsmelk
Euphorbia hypericifolia  - Wilczomlecz dziurawcolistny
'Inneuphdia' ('Diamond Frost’® )
oraz  Hydrangea macrophylla- Hortensja ogrodowa   ( foto )




                                    Co raz śmielej poczyna sobie ta roślina na rynku ogrodniczym. Nie dziwi to, zważywszy, że poza interesującą, delikatną budową kwiatów, potrafi  bardzo widowiskowo komponować się z innymi ogrodowymi, kolorowymi roślinami.
                           Poza bezdyskusyjnym walorem,kwiatostanowych ' mgiełkowych poduch', również nie bez znaczenia jest lekko zwieszająca się ich forma. Kolorowa sutera rozpierzchła, smagliczka, zwieszające begonie - ograniczyć nas w tworzeniu wieloletniej kompozycji z wilczomleczem dziurwacomym w roli głównej, może tylko wyobraźnia. Odpowiednio pielęgnowany, indywidualnie stanowi ładną ozdobę, ale wiadomo nie od dziś, że pasjonaci ogrodnictwa lubią eksperymentować z kwietnymi aranżacjami.






Euphorbia - Wilczomlecz ( gatunki ) - Wolfsmelk ( soorten ) ( foto )





Przypisy:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Wilczomlecz
https://nl.wikipedia.org/wiki/Wolfsmelk
https://en.wikipedia.org/wiki/Euphorbia                                              
Pacific Islands Ecosystems at Risk. Honolulu, Hawaii, USA: HEAR, University of Hawaii, 2013.
http://www.cabi.org/
http://vip-colors.blogspot.nl/2016/07/sutera-diffusus-bakopa.html
http://vip-colors.blogspot.nl/2016/10/alyssum-saxatile-smagliczka-skalna.html
http://vip-colors.blogspot.nl/2016/07/begonia-ukosnica.html
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz