Tolmiea menziesii, pochodzi z naturalnych siedlisk znajdujących się na kontynencie Ameryki Północnej. Obecnie na rynku ogrodniczym możemy zaopatrzyć się w odmiany hodowane na zewnątrz jaki i takie, które pielęgnowane są w mieszkaniach i w biurach.
Nie jest to roślina wymagająca szczególnie wymagającej pielęgnacji, jeśli zastosujemy się do podstawowych zasad dotyczących jej uprawy.
Piggyback plant.eng
Podstawowa sprawa, kupując lub nabywając sadzonkę ( sposobem są także zrobione odkłady lub sadzonki zielne z rośliny macierzystej), na pewno zostaniemy poinformowani ( etykieta), czy mamy do czynienia z odmianą doniczkową, czy tą, która należy posadzić w ogrodzie.
Miejsce w domu powinno być z dostępem do
światła dziennego ( chronione, gdy słońce w szczytowych godzinach) lub w delikatnym półcieniu. Podłoże z drenażem. Warstwa keramzytu, żwirku, drobnych kamyków zasypana mieszanką ziemi do roślin doniczkowych z piaskiem i z torfem ( 70:10:20). Przepuszczalne podłoże dodatkowo zasilamy co dwa, trzy tygodnie w okresie wiosny i lata. Podlewamy częściej, mniej, niż raz, a zbyt dużo. Robimy to, gdy zauważymy suchą warstwę wierzchnią.
Jest to bylina, więc przy odpowiedniej pielęgnacji możemy cieszyć się zdrowo wyglądającym egzemplarzem dwa, trzy sezony. Potem, nawet przesadzanie nie wpłynie na to, że roślina zacznie miejscami łysieć, a liście stracą swą świeżość. Rozsądniej więc pobrać sadzonki zielne i rozpocząć hodowlę młodszego egzemplarza.
Główną ozdobą tolmiea menziesii, są jej liście. Mogą być jednobarwne soczyście zielone lub jak na zdjęciach plamiste ( mieszanka zieleni i żółci). Kwiaty w pomieszczeniach kwitną bardzo rzadko, a jeśli już to nie tylko w okresie wegetacyjnym, pod uwagę bierzmy wówczas każdy miesiąc. W ogrodzie pokazują się pod koniec czerwca ( wielobarwne, dzwonkowate).
W okresie spoczynku, od późnej jesieni do początku wiosny, przy mniej obfitym podlewaniu, w temperaturze 10 do 15° domowe, natomiast ogrodowe, choć uchodzą za mrozoodporne, warto dodatkowo zabezpieczyć cienką warstwą włókniny.
Początkowo roślina ta rośnie wyraźnie bardziej wzwyż. Ale po jakiś czasie również zaczyna poszerzać swój pokrój. W zależności od odmiany, możemy cieszyć się rośliną, która dorośnie do 50 centymetrów wysokości i podobnej szerokości ( lekko zwieszające się pędy). W domu więc wskazane są donice podwieszane, albo eksponowane miejsca, w których roślina może sobie pozwolić na nieograniczany wzrost. Odmiany sadzone na zewnątrz, chronimy przed zimnymi wiatrami sadząc przy ścianach, murkach.
Prace pielęgnacyjne przeprowadzajmy w rękawiczkach ogrodniczych. Sok z tej rośliny, może działać podrażniająco na skórę niektórych osób.
Nie jest to zbyt często spotykana roślina, więc na pewno będzie doceniana i nieprzeoczona przez naszych gości, którzy lubią naturalne, zielone ozdoby.
Przypisy:
https://en.wikipedia.org/wiki/Tolmiea_menziesii
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
Nie jest to roślina wymagająca szczególnie wymagającej pielęgnacji, jeśli zastosujemy się do podstawowych zasad dotyczących jej uprawy.
Piggyback plant.eng
 |
Tolmiea menziesii - Kindje-op-moeders-schoot
'Bont' |
Podstawowa sprawa, kupując lub nabywając sadzonkę ( sposobem są także zrobione odkłady lub sadzonki zielne z rośliny macierzystej), na pewno zostaniemy poinformowani ( etykieta), czy mamy do czynienia z odmianą doniczkową, czy tą, która należy posadzić w ogrodzie.
Miejsce w domu powinno być z dostępem do
światła dziennego ( chronione, gdy słońce w szczytowych godzinach) lub w delikatnym półcieniu. Podłoże z drenażem. Warstwa keramzytu, żwirku, drobnych kamyków zasypana mieszanką ziemi do roślin doniczkowych z piaskiem i z torfem ( 70:10:20). Przepuszczalne podłoże dodatkowo zasilamy co dwa, trzy tygodnie w okresie wiosny i lata. Podlewamy częściej, mniej, niż raz, a zbyt dużo. Robimy to, gdy zauważymy suchą warstwę wierzchnią.
Jest to bylina, więc przy odpowiedniej pielęgnacji możemy cieszyć się zdrowo wyglądającym egzemplarzem dwa, trzy sezony. Potem, nawet przesadzanie nie wpłynie na to, że roślina zacznie miejscami łysieć, a liście stracą swą świeżość. Rozsądniej więc pobrać sadzonki zielne i rozpocząć hodowlę młodszego egzemplarza.
Główną ozdobą tolmiea menziesii, są jej liście. Mogą być jednobarwne soczyście zielone lub jak na zdjęciach plamiste ( mieszanka zieleni i żółci). Kwiaty w pomieszczeniach kwitną bardzo rzadko, a jeśli już to nie tylko w okresie wegetacyjnym, pod uwagę bierzmy wówczas każdy miesiąc. W ogrodzie pokazują się pod koniec czerwca ( wielobarwne, dzwonkowate).
W okresie spoczynku, od późnej jesieni do początku wiosny, przy mniej obfitym podlewaniu, w temperaturze 10 do 15° domowe, natomiast ogrodowe, choć uchodzą za mrozoodporne, warto dodatkowo zabezpieczyć cienką warstwą włókniny.
 |
Tolmiea menziesii - Kindje-op-moeders-schoot
'Bont' |
Początkowo roślina ta rośnie wyraźnie bardziej wzwyż. Ale po jakiś czasie również zaczyna poszerzać swój pokrój. W zależności od odmiany, możemy cieszyć się rośliną, która dorośnie do 50 centymetrów wysokości i podobnej szerokości ( lekko zwieszające się pędy). W domu więc wskazane są donice podwieszane, albo eksponowane miejsca, w których roślina może sobie pozwolić na nieograniczany wzrost. Odmiany sadzone na zewnątrz, chronimy przed zimnymi wiatrami sadząc przy ścianach, murkach.
Prace pielęgnacyjne przeprowadzajmy w rękawiczkach ogrodniczych. Sok z tej rośliny, może działać podrażniająco na skórę niektórych osób.
Nie jest to zbyt często spotykana roślina, więc na pewno będzie doceniana i nieprzeoczona przez naszych gości, którzy lubią naturalne, zielone ozdoby.
 |
Tolmiea menziesii - Kindje-op-moeders-schoot
'Bont' |
Przypisy:
https://en.wikipedia.org/wiki/Tolmiea_menziesii
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz