wtorek, 19 września 2017

Oxalis stricta - Szczawik żółty - Stijve klaverzuring

                                                Szczawik żółty, choć jest niepozornych rozmiarów ( od 5 do 30 centymetrów wysokości), to  jeden z najbardziej uciążliwych chwastów w ogrodach, na działkach, w sadach, pomiędzy płytami ogrodowymi, u podstawy ścian. Swoją obecność ten gatunek szczawika, nie omieszka także zaznaczyć w miejscach ruderalnych, na wydmach, czy kamienistych drogach.                             
                                        Macierzystym siedliskiem tej rośliny jest Azja Wschodnia oraz część Ameryki Północnej. Rozprzestrzenił się, bez mała po całym świecie.Kwitnie od połowy marca, nawet do końca października. Jeśli założył ten gatunek szczawika swoje siedlisko w słonecznym miejscu, gdzie ciepłe zimy, niestety - nie będzie rośliną jednoroczną, a zakotwiczy u nas na wiele lat, prowadząc swój podstępny bylinowy żywot ( starsze rośliny obumierają, ale zanim tak się stanie,  niestety zdążą wydać wiele nasiennego potomstwa i stworzyć masę podziemnych korzeniowych korytarzy).




                                             Yellow woodsorrel.eng
Oxalis stricta  -  Szczawik żółty - Stijve klaverzuring





                                           Należy być czujnym, może  pojawić się  zupełnie znienacka, choć mamy wyplewiony elegancko ogród, przywędruje z nowo zakupioną rośliną  - i szybko będzie starał zakorzenić na dobre. Blaszka liściowa trójlistkowa, listki odwrotnie sercowate. Pięciokrotne jasno-żółte kwiaty.

                                          Rozmnaża się ona nie tylko przez nasiona, ale przede wszystkim przez podziemne rozłogi. Dlatego, jeśli nie pomagają opryski, zdecydujemy się ręcznie usuwać kępki szczawika, jak najdokładniej pozbywajmy się części podziemnych rośliny. O tyle trudniejsza sprawa, że do walki ze szczawikiem rożkowym jest stosowany oprysk, który niestety także ingeruje w zdrowie innych roślin (róbmy go wyłącznie w bezwietrzną pogodę). Uzbrojeni w cierpliwość, plewimy jak najbardziej skutecznie, aby w przyszłym roku nie zobaczyć w swoim ogrodzie 3, a nawet 4-krotnie większej ilości szczawika.
Jeśli zaczął on porastać miejsca odosobnione, zimą możemy rozruszać tam ziemię i gdy nadejdą przymrozki, staną się naszymi sojusznikami w walce z tym plantem. Kolejną z metod walki z tym rozprzestrzeniającym się chwastem, może być zastosowanie okrywy ochronnej gleby ( mulcz ). Możemy ją zastosować jedynie w miejscach, gdzie szczawik rośnie w miejscu odosobnionym od naszych ozdobnych roślin ogrodowych.
                                           Wszystkie części szczawika żółtego są jadalne. Nie zapominajmy, że roślina zawiera w sobie kwas szczawiowy, a więc po połowie czerwca niekorzystne właściwości kwaśnych substancji zwiększają się na tyle, że stają niezdrowe  i niebezpieczne dla naszego organizmu (nerki, układ pokarmowy). Chcąc wykorzystać tę roślinę w ziołolecznictwie, najpierw powinniśmy skonsultować się z naszym lekarzem. Często wespół z przyjmowanymi każdego dnia lekarstwami, mogłaby taka 'szczawikowa lecznicza mieszanka' uczynić więcej złego niż dobrego.
                                         Kwiatuszki wyglądają skromnie, słonecznie i uroczo - jednak bezpieczniej je spotykać po drodze w dalekich spacerach, niż we własnym ogrodzie.









Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Szczawik_%C5%BC%C3%B3%C5%82ty
https://nl.wikipedia.org/wiki/Stijve_klaverzuring
https://en.wikipedia.org/wiki/Oxalis_stricta

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz