Kalanchoe pumila, to kolejny z gatunków rodziny gruboszowatych. Naturalnie rośnie na terenach Madagaskaru. Przewieszające się pędy, wznoszą na wysokość od 20 do 30 centymetrów, a potrafią rozrosnąć, tworząc zwarty pokrój, nawet na 50 centymetrów. Delikatnie wydłużone, okrągławe listki, mają średnicę od półtora do czterech centymetrów. Są ząbkowane i pokryte niewielkimi delikatnymi jasnymi włoskami, które tworzą jakby srebrny, matowy nalot.
Jeśli zakupowana przez nas roślina, posiada ten nalot (łatwo sprawdzić, delikatnie pocierając jeden z listków), wówczas mamy pewność, że do swojego domu zapraszamy zdrowy, pełen witalności egzemplarz. Przemarznięty, przesuszony, czy z gnijącą bryłą korzeniową - to wiotczejące, żółknące, czy brązowiejące bez włosków listki.
W czasie od grudnia do marca, może rozpocząć się kwitnienie. Różowo fioletowe ozdoby, z wyraźnymi słonecznymi pylnikami, po kilkanaście rozwijają się na szczytach pędów. Przy
optymalnych warunkach otoczenia i pielęgnacji, kwitnienie może trwać ponad miesiąc.
Poza podstawowymi zabiegami, o których za chwilę, interesuje nas, aby mieć te bardzo ozdobne kwiaty co roku. Aby tak się stało, od końca listopada do połowy lutego, egzemplarz tej odmiany kalanchoe, powinien być ustawiony w pomieszczeniu, w którym światła dziennego nie będzie więcej niż 8 godzin. Można też wspomagać się światłem sztucznym w pomieszczeniu bez dostępu światła dziennego. Temperatura wówczas pomiędzy 12, a 16℃. Gdy rozpocznie się kwitnienie, oczywiście przenosimy roślinę w bardziej wyeksponowane miejsce, a to znaczy także, że do cieplejszego pokoju. Trzeba pamiętać, aby nie było zbyt gorąco, a powietrze zbyt suche. Pąki i dopiero co rozwijające się z nich różowe kwietne słodkości, zaczną opadać.
Kalanchoe pumila.eng
Kalanchoe, zniesie nawet temperatury bliskie 0℃. Jednak, takie warunki, podobnie jak te powyżej 16℃, przed zawiązaniem kwietnych pąków, skutecznie zahamuje proces kwitnienia (a także wzrostu i rozwoju rośliny).
Ten gatunek płodnolistu, nabywamy drogą zakupu konkretnej sadzonki w sklepie ogrodniczym lub poprzez pobranie z rośliny macierzystej liścia i umieszczenie go w osobnym pojemniku ( optymalny czas, to połowa wiosny). Sprawa o tyle interesująca, że należy cała jego płaszczyznę lekko docisnąć do średnio wilgotnego podłoża - po kilkunastu dniach, zauważymy na jego obrzeżach liścia wyrastające nowe, malutki listki. I w ten sposób, na świecie pojawiają się kolejne rozmnóżki. Bądźmy cierpliwi, w kolejnych dniach te maleństwa wzbogacą się w niewielkie korzonki. Wówczas delikatnie rozstawmy listki pojedynczo po brzegach tej donicy, albo wsadźmy do innych pojemników. Jeśli coś szłoby nie po naszej myśli, cała nadzieja pozostaje w tym, że ów pojedynczy, pobrany listek ukorzeni się i to na jego bazie wyrośnie zdrowy, elegancki egzemplarz (wsadzamy go ogonkiem do gruntu i delikatnie dociskamy blaszkę do podłoża). Nie ma co się poddawać, próbujmy i uczmy się, co i jak z konkretną rośliną. Po pewnym czasie, będzie o wiele więcej sukcesów, niż porażek( a i te ostatnie, potrafią być bardzo kształcące).
Nowe egzemplarze, tworzymy także z części, 10, 12 centymetrowych pędów.
Podstawowe zasady pielęgnacji odnoszą się do mieszanki podłoża, ilości oraz częstotliwości dostarczania wody, dostępu do światła dziennego.
Pojemnik tylko o numer, góra dwa większy od bryły korzeniowej, z odpływem, wysypany pierwszą warstwą pięciocentymetrową kamykami, żwirkiem, czy keramzytem. Jeśli nie jesteśmy w stanie zakupić specjalnej ziemi dla sukulentów, czy kaktusów; wymieszajmy tę do kwiatów doniczkowych z piaskiem i na przykład, drobnymi kamykami (5:3:2).
Żyworódka nie przepada za zbyt dużą ilością wody, podlewajmy więc wówczas, gdy mamy pewność, że wierzchnia warstwa powierzchni jest dobrze przesuszana. Nie pozostawiajmy wody na podstawce.
Część pobranej wody jest kumulowana w soczystych listkach. Polityka sukulentów.
Gdy kwiatostany zaczną usychać, obetnijmy je wraz z pędami, na których kwitnęły, a w temacie podlewania zacznijmy przez miesiąc, dwa, mniej dawać wody. Roślina potrzebuje odpoczynku., Potem na nowo wracamy do, średnio, jednotygodniowego rozsądnego podlewania. Woda, zawsze powinna być w zbliżonej temperaturze do tej, jaka panuje w otoczeniu plantu.
Gdy, w kolejnym sezonie 'wybije' łodyga i zaczynają się zawiązywać pąki, tych, efektownie wyglądających dzwoneczków, zaczynamy delikatne nawożenie ( najbardziej wskazany nawóz do kaktusów). Robimy to dwu, trzykrotnie przez cały wegetacyjny okres.
Miejsce ustawienia kalanchoe, powinno być osłonięte od przeciągów, jasne. Nie w bezpośrednim słońcu i nie w cieniu. Latem, bez przeszkód możemy swego doniczkowca wynieść na letnisko. Zbyt dużo cienia, nieestetycznie wydłużające się, łysiejące pędy, zbyt mocna ekspozycja słoneczna, to przesuszenie, zniszczenie części liści.
Pod koniec wiosny, na początku lata, uszczykujemy pędy. Pomocne jest to przy zagęszczeniu pokroju.
Ze względu na zwieszający pokrój, sugerowane wyeksponowanie w podwieszanych pojemnikach, koszach. W miejscu, którym będzie odpowiednia przestrzeń, na rozwój i dekoracyjną prezentację. W grę wchodzi także pojemnik w ogrodzie skalnym (latem), czy na egzotycznej, tropikalnej ścianie. Niewielkie egzemplarze, na pewno bardzo elegancko będą się prezentowały jako 'parapetowce' (tam, gdzie umiarkowany dostęp do światła dziennego).
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kalanchoe
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kalancho%C3%AB
https://en.wikipedia.org/wiki/Kalanchoe_pumila
 |
| Kalanchoe pumila |
Jeśli zakupowana przez nas roślina, posiada ten nalot (łatwo sprawdzić, delikatnie pocierając jeden z listków), wówczas mamy pewność, że do swojego domu zapraszamy zdrowy, pełen witalności egzemplarz. Przemarznięty, przesuszony, czy z gnijącą bryłą korzeniową - to wiotczejące, żółknące, czy brązowiejące bez włosków listki.
W czasie od grudnia do marca, może rozpocząć się kwitnienie. Różowo fioletowe ozdoby, z wyraźnymi słonecznymi pylnikami, po kilkanaście rozwijają się na szczytach pędów. Przy
optymalnych warunkach otoczenia i pielęgnacji, kwitnienie może trwać ponad miesiąc.
Poza podstawowymi zabiegami, o których za chwilę, interesuje nas, aby mieć te bardzo ozdobne kwiaty co roku. Aby tak się stało, od końca listopada do połowy lutego, egzemplarz tej odmiany kalanchoe, powinien być ustawiony w pomieszczeniu, w którym światła dziennego nie będzie więcej niż 8 godzin. Można też wspomagać się światłem sztucznym w pomieszczeniu bez dostępu światła dziennego. Temperatura wówczas pomiędzy 12, a 16℃. Gdy rozpocznie się kwitnienie, oczywiście przenosimy roślinę w bardziej wyeksponowane miejsce, a to znaczy także, że do cieplejszego pokoju. Trzeba pamiętać, aby nie było zbyt gorąco, a powietrze zbyt suche. Pąki i dopiero co rozwijające się z nich różowe kwietne słodkości, zaczną opadać.
Kalanchoe pumila.eng
 |
|
Kalanchoe pumila
|
Kalanchoe, zniesie nawet temperatury bliskie 0℃. Jednak, takie warunki, podobnie jak te powyżej 16℃, przed zawiązaniem kwietnych pąków, skutecznie zahamuje proces kwitnienia (a także wzrostu i rozwoju rośliny).
Ten gatunek płodnolistu, nabywamy drogą zakupu konkretnej sadzonki w sklepie ogrodniczym lub poprzez pobranie z rośliny macierzystej liścia i umieszczenie go w osobnym pojemniku ( optymalny czas, to połowa wiosny). Sprawa o tyle interesująca, że należy cała jego płaszczyznę lekko docisnąć do średnio wilgotnego podłoża - po kilkunastu dniach, zauważymy na jego obrzeżach liścia wyrastające nowe, malutki listki. I w ten sposób, na świecie pojawiają się kolejne rozmnóżki. Bądźmy cierpliwi, w kolejnych dniach te maleństwa wzbogacą się w niewielkie korzonki. Wówczas delikatnie rozstawmy listki pojedynczo po brzegach tej donicy, albo wsadźmy do innych pojemników. Jeśli coś szłoby nie po naszej myśli, cała nadzieja pozostaje w tym, że ów pojedynczy, pobrany listek ukorzeni się i to na jego bazie wyrośnie zdrowy, elegancki egzemplarz (wsadzamy go ogonkiem do gruntu i delikatnie dociskamy blaszkę do podłoża). Nie ma co się poddawać, próbujmy i uczmy się, co i jak z konkretną rośliną. Po pewnym czasie, będzie o wiele więcej sukcesów, niż porażek( a i te ostatnie, potrafią być bardzo kształcące).
Nowe egzemplarze, tworzymy także z części, 10, 12 centymetrowych pędów.
Podstawowe zasady pielęgnacji odnoszą się do mieszanki podłoża, ilości oraz częstotliwości dostarczania wody, dostępu do światła dziennego.
Pojemnik tylko o numer, góra dwa większy od bryły korzeniowej, z odpływem, wysypany pierwszą warstwą pięciocentymetrową kamykami, żwirkiem, czy keramzytem. Jeśli nie jesteśmy w stanie zakupić specjalnej ziemi dla sukulentów, czy kaktusów; wymieszajmy tę do kwiatów doniczkowych z piaskiem i na przykład, drobnymi kamykami (5:3:2).
 |
| Kalanchoe pumila |
Żyworódka nie przepada za zbyt dużą ilością wody, podlewajmy więc wówczas, gdy mamy pewność, że wierzchnia warstwa powierzchni jest dobrze przesuszana. Nie pozostawiajmy wody na podstawce.
Część pobranej wody jest kumulowana w soczystych listkach. Polityka sukulentów.
Gdy kwiatostany zaczną usychać, obetnijmy je wraz z pędami, na których kwitnęły, a w temacie podlewania zacznijmy przez miesiąc, dwa, mniej dawać wody. Roślina potrzebuje odpoczynku., Potem na nowo wracamy do, średnio, jednotygodniowego rozsądnego podlewania. Woda, zawsze powinna być w zbliżonej temperaturze do tej, jaka panuje w otoczeniu plantu.
Gdy, w kolejnym sezonie 'wybije' łodyga i zaczynają się zawiązywać pąki, tych, efektownie wyglądających dzwoneczków, zaczynamy delikatne nawożenie ( najbardziej wskazany nawóz do kaktusów). Robimy to dwu, trzykrotnie przez cały wegetacyjny okres.
Miejsce ustawienia kalanchoe, powinno być osłonięte od przeciągów, jasne. Nie w bezpośrednim słońcu i nie w cieniu. Latem, bez przeszkód możemy swego doniczkowca wynieść na letnisko. Zbyt dużo cienia, nieestetycznie wydłużające się, łysiejące pędy, zbyt mocna ekspozycja słoneczna, to przesuszenie, zniszczenie części liści.
Pod koniec wiosny, na początku lata, uszczykujemy pędy. Pomocne jest to przy zagęszczeniu pokroju.
Ze względu na zwieszający pokrój, sugerowane wyeksponowanie w podwieszanych pojemnikach, koszach. W miejscu, którym będzie odpowiednia przestrzeń, na rozwój i dekoracyjną prezentację. W grę wchodzi także pojemnik w ogrodzie skalnym (latem), czy na egzotycznej, tropikalnej ścianie. Niewielkie egzemplarze, na pewno bardzo elegancko będą się prezentowały jako 'parapetowce' (tam, gdzie umiarkowany dostęp do światła dziennego).
 |
| Kalanchoe pumila |
Kalanchoë (soorten) - Kalanchoe (gatunki) ( foto )
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kalanchoe
https://nl.wikipedia.org/wiki/Kalancho%C3%AB
https://en.wikipedia.org/wiki/Kalanchoe_pumila
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz