Kariota łagodna,w naszym klimacie jest prowadzona w uprawie doniczkowej (pokojowej), niestety równa to się brakowi kwitnienia. Brak kwietnych gron, czyli brak owoców i nasion. Nowe egzemplarze z rośliny macierzystej, 'zdobywamy' poprzez oddzielenie i pobranie do ukorzenienia bocznych pędów (wiosną).
W swoim naturalnym środowisku, to jest w części Południowej Azji, ten gatunek karioty, spotykany jest w niższych piętrach roślinności, jako bogato krzewiąca się roślina. Wysokość i szerokość o podobnych wymiarach, nawet do 10 m. My, przy optymalnie prowadzonej pielęgnacji, możemy doczekać około 2 metrowego dorosłego egzemplarza, gdzie do 1.5 m szerokości.
Clustering fishtail palm.eng
Wzrost jest powolny, więc musi minąć kilka lat, zanim zaczniemy się zastanawiać, gdzie wygospodarować więcej miejsca dla tej rozrastającego się tropikalnego plantu.
Główną, całoroczną ozdobą są sztywne, szerokie, postrzępione
zielone liście. U zdrowej rośliny, bogato rozwijają się na gęsto rozrośniętych łodygach. Przy złych warunkach (klimatycznych, bądź pielęgnacyjnych), najpierw zaczną chorować liście (brązowe.: suche powietrze, zimno, przelanie, choroba grzybowa; żółte: brak substancji odżywczych, przesuszenie bryły korzeniowej). Potem łysieją pędy , obumiera bryła korzeniowa i tracimy roślinę.
Aby zapewnić optymalną opiekę, zdajmy sobie sprawę, że warunki uprawy, w miarę możliwości, powinny być zbliżone do tych, jakie plant ma w naturze. Czyli: rozproszone światło dzienne, ciepło, wysoka wilgotność powietrza i brak nadwyżek wody przy podlewaniu.
Ekspozycja w 'jasnym cieniu', nawet jeśli ustawimy kariotę, gdzieś dalej od źródła dziennego światła, powinna sobie nieźle radzić, z tym, że pędy będą zwracały się w tę stronę, gdzie jasno, co bez obracania, może zaburzyć zwarty pokrój (przechylenie).
Pojemnik z odpływem, w osłonce, albo ustawiany na podstawce. Pierwsza warstwa, to kilka centymetrów żwirku, następnie ziemia dla roślin doniczkowych przemieszana z kilkoma garściami piasku i z kilkoma żwirku. Bardzo ważna jest przepuszczalność. Dlatego, od czasu do czasu, 'pomajstrujmy' patykiem przy brzegach donicy; róbmy to tak, aby nie uszkodzić bryły korzeniowej.
Podłoże średnio żyzne, jeśli takie, nie musimy nawozić. Ale wspomaganie wiadomo, zawsze mile widziane, więc nawóz do roślin tropikalnych, ostatecznie do pokojowych, dozowany od kwietnia do końca sierpnia, według wskazówek na etykiecie.
Część dolna w pojemniku nie może 'siedzieć' zbyt mocno, gdy widzimy, że donica staje się za mała, zastępujemy ją tylko numer, dwa większą, ale tak, aby żywa ozdoba była umiejscowiona stabilnie. Optymalny czas, to co dwa lata. Przesadzanie najlepiej przeprowadzać w przedwiośniu, gdy plant nie wszedł jeszcze na wysokie obroty w kolejny sezon wegetacyjny. Po wyjęciu ze starego pojemnika, palcami od spodu rozluźniamy zbity korzeniowy 'kłębek'.
Kariota łagodna, jest rośliną tropikalną, ciepłolubną. Nie tolerują żadnych minusowych temperatur. Jeśli zdecydujemy się na okres zimy pozwolić roślinie na odpoczynek, regenerację; wówczas ustawmy ją tam, gdzie dostęp światła dziennego i temperatura nie może być poniżej 13, a najlepiej nie poniżej 15°C.
W sezonie 18 do 25°C, to pożądana temperatura otoczenia. Może być wyższa, ale pamiętajmy, czy w domu, czy na letnisku, ustawienie pojemnika nie w miejscu bezpośredniego słońca. Słońce tak, ale od parapetu minimum metr, czy to, przedostające się przez liście wyższych roślin.
Kariota poradzi sobie na letnisku, jeśli zabezpieczymy ją od bezpośrednio operujących ostrych promieni słonecznych, zalania deszczem i od porywistego wiatru.
W temacie podlewania, bądźmy ostrożni. Lepiej mniej, niż doprowadzić do zalania i pojawienia zgnilizny bryły korzeniowej. Podlewamy metodą 'na palca', to znaczy, gdy wierzchnia warstwa będzie dobrze przesuszona. Nie pozostawiamy wody na spodku. Zimą tylko nieznacznie zmniejszamy ilość wody, ale nie częstotliwość podlewania (o około 1/4). Woda, jak w przypadku większości roślin doniczkowych uprawianych w domu, musi mieć temperaturę zbliżoną do tej, jaka panuje w jej otoczeniu. Opcja top, to woda miękka, deszczówka.
W pobliżu donicy, od jednego, do kilku nawilżaczy. Jeśli w czas upałów (rano, bądź pod wieczór), czy zimą, przy bardzo suchym powietrzu, zdecydujemy się użyć zraszacza, to tylko takiego z bardzo drobnymi oczkami.To ma być delikatna mgiełka, a nie duże krople wody, które zasychając, pozostawią na liściach nieestetyczne plamy.
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Caryota_mitis
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kariota_%C5%82agodna
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zachte_vinnetjespalm
W swoim naturalnym środowisku, to jest w części Południowej Azji, ten gatunek karioty, spotykany jest w niższych piętrach roślinności, jako bogato krzewiąca się roślina. Wysokość i szerokość o podobnych wymiarach, nawet do 10 m. My, przy optymalnie prowadzonej pielęgnacji, możemy doczekać około 2 metrowego dorosłego egzemplarza, gdzie do 1.5 m szerokości.
Clustering fishtail palm.eng
 |
| Caryota mitis - Kariota łagodna - Zachte vinnetjespalm |
Wzrost jest powolny, więc musi minąć kilka lat, zanim zaczniemy się zastanawiać, gdzie wygospodarować więcej miejsca dla tej rozrastającego się tropikalnego plantu.
Główną, całoroczną ozdobą są sztywne, szerokie, postrzępione
zielone liście. U zdrowej rośliny, bogato rozwijają się na gęsto rozrośniętych łodygach. Przy złych warunkach (klimatycznych, bądź pielęgnacyjnych), najpierw zaczną chorować liście (brązowe.: suche powietrze, zimno, przelanie, choroba grzybowa; żółte: brak substancji odżywczych, przesuszenie bryły korzeniowej). Potem łysieją pędy , obumiera bryła korzeniowa i tracimy roślinę.
Aby zapewnić optymalną opiekę, zdajmy sobie sprawę, że warunki uprawy, w miarę możliwości, powinny być zbliżone do tych, jakie plant ma w naturze. Czyli: rozproszone światło dzienne, ciepło, wysoka wilgotność powietrza i brak nadwyżek wody przy podlewaniu.
Ekspozycja w 'jasnym cieniu', nawet jeśli ustawimy kariotę, gdzieś dalej od źródła dziennego światła, powinna sobie nieźle radzić, z tym, że pędy będą zwracały się w tę stronę, gdzie jasno, co bez obracania, może zaburzyć zwarty pokrój (przechylenie).
Pojemnik z odpływem, w osłonce, albo ustawiany na podstawce. Pierwsza warstwa, to kilka centymetrów żwirku, następnie ziemia dla roślin doniczkowych przemieszana z kilkoma garściami piasku i z kilkoma żwirku. Bardzo ważna jest przepuszczalność. Dlatego, od czasu do czasu, 'pomajstrujmy' patykiem przy brzegach donicy; róbmy to tak, aby nie uszkodzić bryły korzeniowej.
Podłoże średnio żyzne, jeśli takie, nie musimy nawozić. Ale wspomaganie wiadomo, zawsze mile widziane, więc nawóz do roślin tropikalnych, ostatecznie do pokojowych, dozowany od kwietnia do końca sierpnia, według wskazówek na etykiecie.
Część dolna w pojemniku nie może 'siedzieć' zbyt mocno, gdy widzimy, że donica staje się za mała, zastępujemy ją tylko numer, dwa większą, ale tak, aby żywa ozdoba była umiejscowiona stabilnie. Optymalny czas, to co dwa lata. Przesadzanie najlepiej przeprowadzać w przedwiośniu, gdy plant nie wszedł jeszcze na wysokie obroty w kolejny sezon wegetacyjny. Po wyjęciu ze starego pojemnika, palcami od spodu rozluźniamy zbity korzeniowy 'kłębek'.
 |
| Caryota mitis - Kariota łagodna - Zachte vinnetjespalm |
Kariota łagodna, jest rośliną tropikalną, ciepłolubną. Nie tolerują żadnych minusowych temperatur. Jeśli zdecydujemy się na okres zimy pozwolić roślinie na odpoczynek, regenerację; wówczas ustawmy ją tam, gdzie dostęp światła dziennego i temperatura nie może być poniżej 13, a najlepiej nie poniżej 15°C.
W sezonie 18 do 25°C, to pożądana temperatura otoczenia. Może być wyższa, ale pamiętajmy, czy w domu, czy na letnisku, ustawienie pojemnika nie w miejscu bezpośredniego słońca. Słońce tak, ale od parapetu minimum metr, czy to, przedostające się przez liście wyższych roślin.
Kariota poradzi sobie na letnisku, jeśli zabezpieczymy ją od bezpośrednio operujących ostrych promieni słonecznych, zalania deszczem i od porywistego wiatru.
W temacie podlewania, bądźmy ostrożni. Lepiej mniej, niż doprowadzić do zalania i pojawienia zgnilizny bryły korzeniowej. Podlewamy metodą 'na palca', to znaczy, gdy wierzchnia warstwa będzie dobrze przesuszona. Nie pozostawiamy wody na spodku. Zimą tylko nieznacznie zmniejszamy ilość wody, ale nie częstotliwość podlewania (o około 1/4). Woda, jak w przypadku większości roślin doniczkowych uprawianych w domu, musi mieć temperaturę zbliżoną do tej, jaka panuje w jej otoczeniu. Opcja top, to woda miękka, deszczówka.
W pobliżu donicy, od jednego, do kilku nawilżaczy. Jeśli w czas upałów (rano, bądź pod wieczór), czy zimą, przy bardzo suchym powietrzu, zdecydujemy się użyć zraszacza, to tylko takiego z bardzo drobnymi oczkami.To ma być delikatna mgiełka, a nie duże krople wody, które zasychając, pozostawią na liściach nieestetyczne plamy.
 |
| Caryota mitis - Kariota łagodna - Zachte vinnetjespalm |
 |
| Caryota mitis - Kariota łagodna - Zachte vinnetjespalm |
 |
| Caryota mitis - Kariota łagodna - Zachte vinnetjespalm |
 |
| Caryota mitis - Kariota łagodna - Zachte vinnetjespalm |
Przypisy:
Licencja: [CC-BY-SA 3.0 Deed]
https://en.wikipedia.org/wiki/Caryota_mitis
https://pl.wikipedia.org/wiki/Kariota_%C5%82agodna
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zachte_vinnetjespalm
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz